Z historii Płońska

Płońsk jest miastem północno-wschodniego Mazowsza położonym nad rzeką Płonką i na rozwidleniu dróg nr 7 i nr 10 około 70 km od Warszawy. Historia Płońska to 600 lat istnienia miasta oraz 1400 istnienia grodu. Ziemia Płońska usytuowana jest na Wysoczyźnie Płońskiej. Od północy i wschodu przylega do Równiny Raciąskiej i doliny Wkry od południa opada stromą krawędzią do doliny Wisły. Malowniczo położone tereny poprzecinane krętymi rzekami, bogactwo obiektów historycznych i przyrodniczych, czyste wody, nieskażone przemysłem powietrze tworzy sprzyjające warunki dla rekreacji i wypoczynku. Do Płońska można z Warszawy dojechać w ok. 40 min. jadąc trasą nr 7. Miasto zajmuje obszar ok. 12 km kw. i liczy ok. 23 tyś. mieszkańców.

Najstarsze pisemne wzmianki wskazują, że jako miasto Płońsk zaistniał w 1400r. Świadczą o tym także źródła archeologiczne. Najbardziej spektakularną pozostałością najdawniejszych czasów jest wzniesienie zwane Łysą Górą Szwedzką lub Górą Kabana. Jest ona pozostałością grodziska, datowanego na XI wiek.
Prawdopodobnie zespół osadniczy na tych terenach istniał już w VI – VII wieku. W 1400 roku Płońsk otrzymał miejskie prawa chełmskie nadane przez Siemowita IV. 62 lata później potwierdziła je księżna Katarzyna II przy okazji Fundacji Zakonu Karmelitów. W 1527 potwierdził je także król Zygmunt I. Od XIV wieku Płońsk pełnił funkcję centrum powiatu. Średniowieczny Płońsk był żywym ośrodkiem handlu, szczególnie z Prusami. Do dziś zachowany jest dawny układ przestrzenny miasta, szczególnie w części centralnej (prostokątny rynek otoczony XIX wiecznymi kamieniczkami). W jednej z tych kamienic urodził się David Ben Gurion – współtwórca nowożytnego Izraela, jego pierwszy premier.

Okres ożywienia gospodarczego miasta przypadł na drugą połowę XV wieku. Rozwój ten trwał nieprzetrwanie aż do połowy XVI wieku, kiedy to został przerwany wojnami szwedzkimi. Ponowne ożywienie przypadło dopiero na drugą połowę XIX wieku. Rozwinął się wtedy przemysł (cegielnia, olejarnia, fabryka octu oraz browar i zakład produkcji miodu pitnego). W XVI wieku zaczynają osiedlać się w mieście Żydzi.

Płońsk był bardzo ważnym węzłem komunikacyjno-handlowym, przez który przechodziło kilka szlaków handlowych. Najstarszym z nich był trakt gdański prowadzący z Warszawy. Traktat rozbiorowy podpisany w Petersburgu 23.I.1793 roku wytyczył nową granicę polsko-pruską na prawo do Wisły. Jednak Płońsk pozostał w Polsce. Rok 1812 przyniósł nowe zniszczenia – miasto znalazło się na trasie prawego skrzydła środkowej grupy korpusów wicekróla Włoch Eugeniusza. Podczas I wojny światowej, bomby nie oszczędzały miasta. 17.VII.1915 roku do Płońska wkroczyły wojska niemieckie. Powiat znalazł się wtedy w guberni mławskiej. W okresie między wojennym Płońsk posiadał własne źródła dochodów. Kasę miejską zasilały wpływy z dzierżawy gruntów, elektrowni i Zakładu Oczyszczania. W 1917 roku powstało z inicjatywy mieszkańców pierwsze w Płońsku Gimnazjum. W tym okresie Płońsk zamieszkiwało ok. 11200 mieszkańców. Wybuch II wojny światowej dotknął zarówno płońszczan polskiego pochodzenia jak i liczną społeczność żydowską, która wpisała się w koloryt miasta i wspólnie z Polakami przez 500 lat stanowiła o charakterze i kształcie miasta. We wrześniu 1940 roku powstało w Płońsku getto żydowskie, istniejące do grudnia 1942 roku. W tym czasie licząca blisko 12 tyś. osób wspólnota żydowska przestała praktycznie istnieć.

Z historii szkoły

Początki szkoły sięgają 1935r. kiedy powstała Publiczna Szkoła Dokształcania Młodzieży. Jej działalność przerwana została okupacją niemiecką. Po zakończeniu II wojny światowej placówka wznowiła swoją działalność jako szkoła zawodowa, później zaś technikum odzieżowe. W 1966r. nastąpił podział szkoły na dwie odrębne jednostki szkolnictwa zawodowego. Od 1978r. placówka działa jako Zespół Szkół Zawodowych nr 2 z dominującym kierunkiem odzieżowym. Później następuje rozwój nowych kierunków kształcenia: spożywczy, ochrony środowiska, ekonomiczny, handlowy i ogólnokształcący. Od początku istnienia placówki jej rozwój był ściśle związany z potrzebami lokalnego rynku pracy, wiążąc swoje istnienie z rozwijającym się w regionie przemysłem odzieżowym, później spożywczym, handlem i usługami.

Od 1 września 1998r. Zespół Szkół nr 2 w Płońsku mieści się w nowoczesnym budynku w atrakcyjnej części miasta obok terenów rekreacyjnych na Rutkach. Z trzech płońskich szkół średnich ma najlepsze usytuowanie w stosunku do dworca PKS i PKP, co ma duże znaczenie dla uczniów dojeżdżających. W nowej, dwupiętrowej szkole znajdują się 24 izby lekcyjne, w tym trzy pracownie komputerowe, pracownia technologii wody, siłownia, nowoczesne pracownie przedmiotów zawodowych i ogólnokształcących oraz hala sportowa. W szkole naucza się czterech języków obcych: angielskiego, niemieckiego, francuskiego i rosyjskiego.
Placówka od lat szczyci się sukcesami swoich wychowanków. Jej uczniowie zdobywali nagrody krajowe i wojewódzkie za prace dyplomowe, zwłaszcza w dziedzinie ochrony środowiska, branży odzieżowej i spożywczej, a także za udział w olimpiadach i konkursach przedmiotowych. W ZS Nr 2 zainicjowano wojewódzkie obchody DNI ZIEMI, podejmując różne problemy ochrony środowiska w regionie.